بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و میزان پذیرش نوآوری های از دیدگاه کشاورزان شهرستان قروه

برای اندازه گیری میزان توسعه و پیشرفت جوامع از شاخص های مختلفی استفاده می شود. یکی از جدیدترین این شاخص ها که کاربرد آن در زمینه مباحث علوم اجتماعی به صورت روز افزونی در حال افزایش است سازه سرمایه اجتماعی می باشد. این سازه امروزه نقش بسیار مهمتری از سرمایه فیزیکی و انسانی در جوامع ایفا می کند و شبکه ای از روابط جمعی و گروهی انسجام بخش میان انسان ها و سازمان هاست. از این رو در غیاب سرمایه اجتماعی، سایر سرمایه ها اثربخشی خود را از دست می دهند و بدون سرمایه اجتماعی پیمودن راه های توسعه و تکامل فرهنگی و اقتصادی ناهموار و دشوار می شود. ازآنجایی که نوآوری های کشاورزی و پذیرش آن در میان کشاورزان همواره مورد توجه کارشناسان جهادکشاورزی قرار گرفته است. در این تحقیق پذیرش نوآوری کشت کلزا با استفاده از سازه سرمایه اجتماعی در کنار ویژگی های نوآوری و متغیرهای زمینه ای مورد بررسی قرار گرفته است. در زمینه سرمایه اجتماعی مولفه های متعددی مطرح است. که در این تحقیق 8 مولف? آن یعنی اعتماد بین شخصی، اعتماد تعمیم یافته، مشارکت ذهنی، مشارکت عینی، حمایت اجتماعی صورت گرفته از کشاورزان، تعاملات اجتماعی، گرایش کشاورزان نسبت به یکدیگر و مشارکت رسمی مورد بررسی قرار گرفت که این متغیر ها بیشتر از سایر مولفه ها پذیرش نوآوری را تحت تأثیر قرار می دهد. در این تحقیق به منظور ارزیابی این متغیرها در شهرستان قروه و دهگلان از روش کمی (پیمایش) استفاده شده است. تحلیل آماری داده های این بررسی نشان می دهد؛ سرمایه اجتماعی و ویژگی های نوآوری تأثیر معناداری بر پذیرش نوآوری کشت کلزا دارد در حالی که متغیرهای زمینه ای تأثیری بر پذیرش ندارند. نتایج حاصل نشان می دهد که کشاورزان پذیرنده نسبت به کشاورزان نپذیرنده سرمایه اجتماعی بالاتری دارند. واژگان کلیدی: سرمایه اجتماعی، پذیرش نوآوری، متغیرهای زمینه ای، ویژگی های نوآوری و کشت کلزا.